โครงานเรื่องกาปดิษฐกระปุกออมสิน

ผู้จัดทำ

ชื่อ เด็กชาย อมเทม สมท่า เลขที่ 3

ชื่อ เด็กชาย ราชัน เจริญภัคดี  เลขที่ 11

ชื่อ  เด็กชาย อภิวัมน์  มาอ่อง  เลขที่ 15

ชั้นมัธยมศึกษาปี่ที่ 3/1

โรงเรืองเทศบาล ๒ (วัดช่องลม)

โคงงานนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ 3

ภาคเรียนที่ 1  ปีการศสึกษา 2557

ผู้สอน คุณครูพจชมาศ ทองทับทิม

1.โครงงานคืออะไร?

ตอบ    โครงงาน คือ งานวิจัยเล็กๆสำหรับนักเรียน เป็นการแก้ปัญหาหรือข้อสงสัย หาคำตอบโดยใช้กระบวนการทางวิทยาศาสตร์ หากเนื้อหาหรือข้อสงสัยเป็นไปตามกลุ่มสาระการเรียนรู้ใด จะเรียกว่าโครงงานในกลุ่มสาระนั้นๆ สำหรับกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ที่ใช้

2.โครงงานมีความสำคัญอย่างไร?

ตอบ     เสริมสร้างประสบการณ์ให้ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติจริง ส่งผลทำให้เกิดความริเริ่มสร้างสรรค์ในการทำโครงงานใหม่ๆที่จะนำไปสู่โลกของงานอาชีพและการศึกษา อีกทั้งโครงงานที่ตนเองสนใจยังก่อให้เกิดองค์ความรู้ที่กว้างขวาง เป็นการประสานงานทางวิชาการระหว่างกลุ่มสาระการเรียนรู้ต่างๆ


3.นักเรียนมีหลักการเลือกหัวข้อโครงงานอย่างไร?

ตอบ    1. การเลือกหัวข้อเรื่องโครงงาน 2.การศึกษาข้อมูลโครงงาน 3. การวิเคราะห์โครงงาน

4.ใครเป็นผู้มีบทบาทมากที่สุดในการทำโครงงาน?

ตอบ    เป็นผู้วางแผนการทำโครงงาน ค้นหาข้อมูลรวบ รวมข้อมูลนะครับ

5.นักเรียนมีวิิธีการเลือกให้ทรัพยากรในการทำโคงงานอย่างไร?

ตอบ    ปรึษาเพื่อนในกลุ่ม

6.ท้าโครงงานที่นักเรียนทำมีผู้อื่นทำไว้แล้วนักเรียนควรแก้ปัญหาอย่างไร?

ตอบ    ควรศึกษาหาข้อมูลใหม่ๆจากแหล่งต่างๆ

7.นักเรียนคิดว่าโครงงานเทคโนโลยีสาระสนเทศจำเป็นต้องมีการใช้คอมพิวเตอร์ในกระบวนการทำงานหรือไม่อย่างไร?

ตอบ    จำเป็น เพราะสมัยนี้ต้องใช้เทคโนโลยีมากช่วยในการสื่อสาร

ออมสินไม้ไผ่

ประวัติความเป็นมา


ในสมัยโบราณ ปู่ย่า ตา ยาย นำไม้ไผ่ที่เกิดขึ้นและมีตามธรรมชาติ มาดัดแปลงใช้ประโยชน์ได้อย่างหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นเครื่องใช้ในครัวเรือน หรือเครื่องไม้เครื่องมือในแปลงเกษตร ล้วนแล้วแต่ใช้ไม้ไผ่มาประกอบเป็นส่วนใหญ่ เป็นต้นว่า ตัดปล้องไม้ไผ่ที่ติดข้อทั้งสองด้านนำมาเจาะรูทำเป็นกระบอกออมสินเก็บเงิน นำกระบอกไม้ไผ่มาเจาะรูนำตะเกียงเข้าไปตั้งกันลมพัดไฟตะเกียงดับ ล้วนแต่เป็นภูมิปัญญาอันทรงคุณค่า คู่ควรแก่การสืบทอดชั่วลูกหลาน


ปี 2548 นายอันันต์ สุภูตัง ชาวบ้านหนองค้า หมู่ที่ 2 ตำบลนาม่อง อำเภอกุดบาก จังหวัดสกลนคร เป็นผู้ที่มองเห็นคุณค่าของภูมปัญญาดังกล่าว และเห็นว่าในพื้นที่หมู่บ้านหนองค้า และหมู่บ้านใกล้เคียง มีไม้ไผ่มากและไม่ค่อยมีใครนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์คุ้มค่าสักเท่าไร จึงได้พยายามคิดค้น ดัดแปลง ภูมปัญญาชาวบ้านแต่โบราณให้เข้ากับยุกต์สมัย จากไม้ไผ่ธรรมดาจนกลายมาเป็นโคมไฟบ้าง กระปุกออมสินบ้าง และอีกหลาย ๆ อย่างที่ได้ทดรองทำผิดบ้างถูกบ้างจนเข้าที่เข้าทาง กลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่สวยงาม ลองนำไปจำหน่ายที่ตลาดในตัวจังหวัดสกลนคร ปรากฏว่าเป็นที่สนใจของลูกค้า จึงชักชวนเพื่อบ้านมาร่วมกันทำ จึงได้กลายเป็นกลุ่ม “แปรรูปผลิตภัณฑ์จากไม้ไผ่” มาจนถึงปัจจุบันนี้






เอกลักษณ์/จุดเด่นผลิตภัณฑ์


ลักษณะที่โดดเด่นของ “กระปุกออมสิน” เป็นผลิตภัณฑ์ที่ทำมาจากไม้ไผ่พื้นบ้านธรรมดา และทำให้ดูเหมือนธรรมชาติมากที่สุด และบางชิ้นงานก็ใส่ลวดลายที่เพื่อให้ตรงกับความต้องการของลูกค้า ขนาดพอเหมาะพอดี ไม่เทอะทะ เหมาะสำหรับเป็นของฝาก ของที่ระลึก เป็นผลิตภัณฑ์ที่บ่งบอกถึงความเป็นอีสานได้อย่างไม่ต้องสงสัย






วัตถุดิบและส่วนประกอบ


1. ไม้ไผ่ตง


2. เครื่องกลึง


3. กระดาษทราย


4. กาวร้อน


5. ไม้อัดบาง


6. เตาอบ






ขั้นตอนการผลิต


ตัดไม้ไผ่จากสวนสมาชิก/หาซื้อในหมู่บ้านมาตัดเป็นท่อน ๆ พอประมาณ นำเข้าเตาอบใช้ความร้อนอ่อน อบไปเรื่อย ๆ ใช้เวลา ประมาณ 1 สัปดาห์ นำออกจากเตาอบปล่อยให้เย็นนำไปกลึงให้ได้ลวดลายที่ต้องการ(กลึงเป็นลายปล้องไผ่) ใช้กระดาษทรายขัดเกลาให้เรียบ ตัดหัวท้ายให้กลมกลึง ขัดให้เรียบ ใช้ไม้อัดทำที่ปิดหัวท้าย(บน-ล่าง) ด้านบนเจาะรูเล็กไว้สำหรับหยอดเงิน ด้านล่างเจาะรูกลมใหญ่ไว้สำหรับนำเงินออกแล้วปิดรูไว้ ใช้กาวร้อนทาแล้วติดกับไม้ไผ่ ทำที่จับติดไว้ด้านบน ตัดฝาบน-ล่างให้เข้ารูปกับตัวออมสินไม้ไผ่ ขัดให้เรียบ ลงยูนิเทน 3 ครั้ง คือทายูนิเทนครั้งแรกทิ้งให้แห้งแล้วทาทับ รวม 3 ครั้ง เพื่อความสวยงาม และคงทน